Γενικές πληροφορίες
Το ακτινίδιο είναι οπωροφόρος θάμνος που προήρθε από την Κίνα.Στον εικοστό αιώνα εξαπλώθηκε στην Αμερική, στην Ευρώπη και την Νέα Ζηλανδία.
Η ονομασία του διεθνώς είναι “κίουιφρουιτ” (kiwifruit), και προέρχεται από την Νέα Ζηλανδία, που είναι η πρώτη χώρα που το προώθησε στην διεθνή αγορά. Το “κίουι” είναι το πουλί-σύμβολο της Νέας Ζηλανδίας.
Στην Ελλάδα καλλιεργείται εδώ και τριάντα χρόνια περίπου. Η καλλιέργεια αυτή γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη τα τελευταία 20 χρόνια σε πολλές περιοχές της κεντρικής Ελλάδας.
Το 2010 η Ελλάδα ήταν η πέμπτη μεγαλύτερη παραγωγός παγκοσμίως και εξακολουθεί να έχει ανοδική πορεία τα τελευταία 5 χρόνια.
Ο καρπός του ακτινιδίου είναι πλούσιος σε κάλιο, μαγνήσιο, φώσφορο, φυτικές ίνες και ιχνοστοιχεία. Επίσης, διαθέτει περισσότερη βιταμίνη C σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο φρούτο. Η ύπαρξη πολλών βιταμινών καθιστά το ακτινίδιο ως το καλύτερο μέσο για την άμυνα κατά των μικροβίων. Επίσης, απομακρύνει τον κίνδυνο θρομβώσεων στο κυκλοφορικό σύστημα και διασφαλίζει τη σωστή πέψη και την εύρυθμη λειτουργία του εντέρου. Τέλος, συντελεί στη βελτίωση της όρασης, λόγω του αντιοξειδωτικού λουτεΐνη που περιέχει.
Χημική σύνθεση καρπού ακτινιδίου (ανά 100 gr)
- Νερό 81%
- Θερμίδες 66
- Πρωτεΐνη 0.79 gr
- Λίπη 0.07 gr
- Υδατάνθρακες 17.5 gr
- Βιταμίνη Α 174 (I.U)
- Βιταμίνη B1 0.0 2mg
- Βιταμίνη B2 0.05 mg
- Βιταμίνη C 0.05 mg
- Ασβέστιο 16 mg
- Φώσφορος 64 mg
- Σίδηρος 0.51 mg
- Νάτριο 7 mg
- Κάλιο 264 mg
- Μαγνήσιο 12 mg
Η καλλιέργεια του Ακτινιδίου
Το ακτινίδιο ευδοκιμεί σε περιοχές με ήπιο χειμώνα και θερμό-υγρό καλοκαίρι. Για το λόγο αυτό, στον ελληνικό χώρο καλλιεργείται ως επι το πλείστον στη Θεσσαλία στο Δέλτα Πηνειού, τη Πιερία. την Πέλλα, την Ημαθία, την Άρτα ,αλλά και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας με ανάλογο κλίμα.
Η φύτευση της Ακτινιδιάς σαν γυμνόριζο φυτό, δηλαδή χωρίς μπάλα χώματος στη ρίζα, μπορεί να φυτευτεί από τα τέλη φθινοπώρου ως τα τέλη χειμώνα όπου το φυτό βρίσκεται σε λήθαργο. Μπορεί να φυτευτεί επίσης, την περίοδο της άνοιξης και του καλοκαιριού, αρκεί τα φυτά να έχουν ενεργή ρίζα. Κατά τη φύτευση, είναι απαραίτητο κάθε 5-6 δένδρα θηλυκών ακτινιδίων, να φυτεύουμε περιμετρικά και ένα αρσενικό ακτινίδιο. Με αυτό τον τρόπο, επιτυγχάνουμε πιο αποτελεσματική επικονίαση, καθώς η γονιμοποίηση του φυτού γίνεται με τον άνεμο ή μέσω των μελισσών και άλλων εντόμων.
Η εγκατάσταση η οποία θα υποστηρίξει τα φυτά, σχετίζεται με την μορφή που θέλουμε να δώσουμε στο αγρόκτημα. Η δυο μορφές που εφαρμόζονται περισσότερο είναι η κρεβατίνα και το ταφ.
Στο αγρόκτημα Ακτινίδια Τεμπών Tempikiwi χρησιμοποιούμε την εγκατάσταση τύπου κρεβατίνας.
1-Κλάδεμα-Δέσιμο της Ακτινιδιάς
Με το ετήσιο κλάδεμα το οποίο γίνεται κατα τους χειμερινούς μήνες, γίνεται κοπή των κλαδιών που καρποφόρησαν, για να αναπτυχθούν νέοι βλαστοί οι οποίοι θα δώσουν καινούρια παραγωγή. Παράλληλα, απομακρύνουμε ξερούς και αδύναμους βλαστούς ή βλαστούς που έχουν προσβληθεί από ασθένειες και έντομα. Με το κλάδεμα καρποφορίας, εξασφαλίζουμε καλύτερο αερισμό και φωτισμό στα φυτά του ακτινίδιου και παράλληλα διευκολύνουμε τις καλλιεργητικές εργασίες, όπως η χρήση χορτοκοπτικών μηχανημάτων για την καταπολέμηση των ζιζανίων κλπ.
Εν συνεχεία τα καινούρια κλαδιά δένονται πάνω στην εγκατάσταση ώστε να είναι σταθερά απέναντι σε δυνατούς ανέμους που μπορούν να προκαλέσουν ζημιές στα φυτά.
2-Αραίωμα-Διαλογή Ακτινιδίων πάνω στο φυτό
Γίνεται σε 2 φάσεις.
1—-Στη πρώτη φάση πριν την ανθοφορία ,κόβουμε τα πολύ μικρά μπουμπούκια τα οποία δίνουν πολύ μικρούς καρπούς, όπως επίσης και αυτά που έχουν συνενωθεί στην ανάπτυξη τους(πεταλούδες) και αφήνουμε τα μεγάλα μπουμπούκια ν αναπτυχθούν .
Ακολουθεί η ανθοφορία όπου εκεί ΔΕΝ παρεμβαίνουμε στο φυτό.
2—Στην δεύτερη φάση όταν οι καρποί αρχίζουν ν αναπτύσσονται , απομακρύνουμε τα μικρά και κακοσχηματισμένα ακτινίδια , δίνοντας <χώρο και ενέργεια> ν αναπτυχθούν στην βέλτιστη απόδοση τους τα ακτινίδια κανονικού μεγέθους.
Στην συνέχεια μένουν τ ακτινίδια που όλοι ξέρουμε.
3--Λίπανση
Η βασική υποστηρικτική λίπανση γίνεται σε δύο με τρείς εφαρμογές, από τα μέσα Φεβρουαρίου, έως το τέλος Απριλίου.
Ο τύπος ενός εγκεκριμένου λιπάσματος ο οποίος ταιριάζει σε ένα ισορροπημένο αγρό (βάσει οδηγιών γεωπόνου) είναι λιγότερο άζωτο λόγω ευρωστίας του φυτού και περισσότερο φώσφορο και κάλιο. Ένας τύπος δηλαδή κοντά στο 11-15-15 .
Πολύ σημαντική επίσης είναι η εφαρμογή νωρίς την άνοιξη (αρχές Μαρτίου)με σίδηρο στη ρίζα. .Οι παραπάνω εφαρμογές είναι ικανές να στηρίξουν ένα πρόγραμμα παραγωγής καρπού υψηλής ποιότητας, όταν αυτό υποστηρίζεται και από ένα πρόγραμμα προστασίας της φυλλικής επιφάνειας
4--Πότισμα
4. Πόσο συχνά χρειάζεται πότισμα το ακτινίδιo?
Το Ακτινίδιο χρειάζεται πότισμα σε σταθερή συχνότητα, καθώς έχει επιφανειακό ριζικό σύστημα. Ποτίζουμε κάθε 2-3 μέρες την περίοδο της άνοιξης και του καλοκαιριού, ανάλογα και με τις θερμοκρασίες που επικρατούν αλλά και την μορφή του εδάφους. Το μειωμένο πότισμα και η μειωμένη υγρασία στο έδαφος προκαλεί άμεσο κάψιμο στις άκρες των φύλλων και πτώση φύλλων μέσα στο καλοκαίρι, καθώς επίσης μειωμένη ανάπτυξη καρπών.
Στο αγρόκτημα TEMPIKIWI χρησιμοποιούμε σύστημα ποτίσματος καταιονισμού σε συνδυασμό με αισθητήρες υγρασίας εδάφους , για να γίνεται πιο αποτελεσματικό πότισμα και να επιτυγχάνουμε ταυτόχρονα εξοικονόμηση νερού.